Het bijzondere Rijksmonument Sanatorium Zonnestraal is een complex dat in 1928 werd geopend als sanatorium voor diamantbewerkers die aan tuberculose leden. Gelegen in een bos- en heidegebied van 120 hectare tussen Hilversum en Loosdrecht, werd het gebouwd in de stijl van het Nieuwe Bouwen naar ontwerp van Jan Duiker en Bernard Bijvoet. Het ‘Nieuwe Bouwen’ maakt gebruik van zo min mogelijk materiaal, waardoor het ontwerp veel licht binnenlaat en daarmee de naam van het pand belichaamt. Het materiaal dat is gebruikt: beton, glas en staal, geeft een tijdloze uitstraling.
Tussen 1928 en medio de jaren ’50 bood Zonnestraal ruimte aan de tbc patiënten, een patiënt verbleef er minstens een jaar. In het hoofdgebouw bevonden zich onderzoeks-, operatie- en gemeenschappelijke ruimtes. In de paviljoens waren de vleugels met individuele patiëntenkamers. Vanuit de kamer kon het bed van de patiënt het balkon op gereden worden, zodat de patiënt in de open lucht lag. Het gehele ontwerp van Zonnestraal ademt functionaliteit, hygiëne en gezondheid.
Omdat het gebouw is ontworpen vanuit de gedachte dat tbc met enkele decennia uitgeroeid zou zijn, werd er gerekend op een beperkte levensduur van het complex. Na het vertrek van de laatste patiënten is het dan ook ernstig in verval geraakt. Gelukkig werd de monumentale waarde van het gebouw herkend en is er in de jaren ’90 een restauratieprogramma gestart. Het complex is volledig in de originele stijl gerestaureerd en biedt nu ruimte aan onder andere een restaurant, diverse zorgfaciliteiten en de televisiestudio van het programma De Rijdende Rechter.
De instandhoudingssubsidie voor monumenten maakt het voortbestaan van Zonnestraal in al haar karaktervolle glorie, mogelijk voor de toekomst.
Lees hier meer over deze subsidieregeling.